واسه شهیدا هم مینویسیم
چطور واسه اون همه پسر دختری که
باهم قهرو آشتی کردن نوشتیم
اونوقت واسه شهیدا ننویسیم که جونشونو دادن
واسه شهیدا هم مینویسیم
البته اونا نیازی به نوشتنه ما ندارن
ولی خوب ما نوشتیم واسه خودمون
وقتی با قطره خونت کشورم جون میگیره
به ازایه اشک مادر شهرم آروم میگیره
وقتی میدونی که بی بابا میشن دسته گلات
ولی بازم میری رو مین گیج و سرمسته خدات
دست تو درو رو دشمن تو همون بیابونا بست
نیستی اما اسمت اینجا رو همه خیابونا هست
دست تو درو رو دشمن تو همون بیابونا بست
نیستی اما اسمت اینجا رو همه خیابونا هست
ما ایرانیا قسم میخوریم
قسم میخوریمو تا تهش میریم
این یه وجب خاکو میبینی جونمونم واسش میدیم
خیلیارو باز بخشیدیم ولی نیست واسه سرباز تشویقی
مرد اونه که درد بکشه ولی باز ببینی که حرفاش مشقی نی
ساده و عاشق بودو شاید لایه مردم دیده باشینش
واسش مهم نبود که حتی بذارن بمب زیر ماشینش
واسش مهم نبودو پرونده زندگیرو بستش زود
جونش کف دستش بود همین که راحتی بسش بود
فرق نداره از چه جنسی یا چه رنگی چه قومی
فرق نداره حتی وقتی که تو حاشیه گمی
میدونی هر چی که باشی بعضی حرفا گریه دارن
اینا واسه راحتیمون جونشونو هدیه دادن
دست تو درو رو دشمن تو همون بیابونا بست
نیستی اما اسمت اینجا رو همه خیابونا هست
دست تو درو رو دشمن تو همون بیابونا بست
نیستی اما اسمت اینجا رو همه خیابونا هست


امیر تتلو
شهدا