رفتی جدا شدی و من خاکسترم تو خونه موند
از تو یه مشت خاطره و از خونه یه ویرونه موند
نشد که سیر نگات کنم برای آخرین دفه
نشد رها بشیم از این دنیای دلگیر و خفه
شبیه یه فراری که گلوله ای تو تنشه
بعد از تو کل زندگیم توی هراس و تنشه
بعد از تو حتی با خودم نمی تونم کنار بیام
گیجم میون اینهمه دلواپسی های مدام
خو کرده بودم به چشات، به اشک روی گونه هات
هیچی نمی خواستم به جز آرامش توی صدات
تنهایی گاهی بدتر از سوختن میون آتیشه
جز گریه هیچی مرهم دل شکسته نمی شه
امیرعباس حسن زاده
فراری
