گل نیلوفر من عاقبت رنگ خزون شد
با دلم نا مهربون شد
گل نیلوفر من قد کشید رو تنم اما گل باغ دیگرون شد
با دلم نا مهربون شد
گل نیلوفر من
ای گل پر پر من
دوری از دستایه تو نمیشه باور من
یار هم خونه ی من عاقبت ازم جدا شد
باعث شکسته ها شد
چشماشو رنگ غروب کرد شبیه غریبه ها شد
تو نگاهش خیلی نور ماه نبود
دلش آلوده هیچ گناه نبود
هنوزم واسم عجیبه ای خدا گل من رفیق نیمه راه نبود
گل نیلوفر من
ای گل پر پر من
دوری از دستایه تو نمیشه باور من
نمیشه باور من