در غم روی تو شد جان و جهانم بر باد
تیشه بر ریشه خود چند زنم چون فرهاد

نالهء من همه کس در همه آفاق شنید
نرساند ز چه رو ناله زارم به تو باد

داد من از تو نگارا بستاند روزی
آن خدایی که چنین صورت زیبا به تو داد



علیرضا مهدی زاده
صورت زیبا