سارا که ز کِلْکِ هنرِ حقْ ، اثری بود
افسوس که در سیل زمان رهگذری بود

شولای شرربار ِ تو ای برگ شقایق
چون بیرق خون رنگ،نوید سحری بود

دیدی که خراشید چِسان پنجهء ایّام
آن چهره که در چرخ جلالت قمری بود



علیرضا مهدی زاده
سارای